Anne Carson (ur. w 1950 roku) – poetka, eseistka, tłumaczka. Urodziła się w Kanadzie i pracuje, ucząc starożytnej greki. Debiutowała w roku 1989 esejem Słodko-gorzki eros (wydanie polskie 2020). Jest autorką kilkunastu książek, m.in.: Glass, Irony and God (1995), Men in the Off Hours (2000), Decreation. Poetry, Essays, Opera (2005; ukaże się wkrótce w przekładzie Macieja Topolskiego nakładem Wydawnictwa Ossolineum), Nox (2013), Float (2016), oraz przekładów na język angielski dzieł twórców takich jak Eurypides, Safona i Sofokles. Opublikowana w 1998 roku Autobiografia czerwonego. Powieść wierszem, dla której inspiracją był mit o Heraklesie i czerwonym skrzydlatym Gerionie, uznawana jest za jeden z najważniejszych utworów pisarki. Carson, laureatka wielu nagród literackich, jako pierwsza kobieta w historii otrzymała prestiżową T.S. Eliot Prize (2001), przyznawaną przez Poetry Book Society. Wymieniana jest wśród kandydatów do Nagrody Nobla w dziedzinie literatury. Mieszka i wykłada w Ann Arbor.

Maciej Topolski – pisarz, tłumacz, antropolog. Wydał tomy wierszy na koniec idą (2017, nominowany do Nagrody Literackiej Gdynia) oraz LUXUS (2019). Za książkę prozatorską Niż (2020) otrzymał Nagrodę Krakowa Miasta Literatury UNESCO, był nominowany do Nagrody im. Witolda Gombrowicza oraz Nagrody Conrada. Przełożył książkę Anne Carson Autobiografia czerwonego. Powieść wierszem (2022). Publikował w licznych czasopismach literackich i naukowych, m.in. w „Tygodniku Powszechnym”, „Znaku”, portalu dwutygodnik.com, „Tekstach Drugich”, „Kontekstach”. Doktor nauk humanistycznych, maratończyk i kolekcjoner amatorskich albumów fotograficznych. Mieszka w Warszawie, pochodzi z Łęcznej.

Gerion, wrażliwy skrzydlaty chłopiec o czerwonej skórze, zaczyna tworzyć swoją autobiografię, gdy ma pięć lat. Pewnego dnia, już jako zagubiony młodzieniec, natrafia na butnego włóczęgę Heraklesa. Ich spotkanie jest jak wybuch wulkanu.

„Istnieje wiele sposobów na opowiedzenie takiej historii” – notuje Anne Carson. Jednym z nich jest grecki mit o nieustraszonym herosie oraz jego dwunastu pracach. Innym – stworzony przez poetę Stezychora poemat Gerioneida, opisujący życie skrzydlatego odmieńca, w spokoju doglądającego swej czerwonej trzody i zabitego przez gwałtownego grabieżcę, wysłannika cywilizacji. Carson sięga do antycznych historii, by opowiedzieć je na nowo: to zdumiewająco obrazowa i zarazem erudycyjna książka o „zwyczajnej, po ludzku zwyczajnej, źle wybranej miłości”, ale też refleksja o byciu innym.

Autobiografia czerwonego jest powieścią-poematem, rozszczelniającą ramy gatunkowe i wyrastającą z praktyki przekładu literackiego, napisaną po Homerze i Stezychorze, po Emily Dickinson i Gertrude Stein – dowcipną, inteligentną, niepowtarzalną.